Dennis maakt deel uit van het Nederlands IJsklimteam en klimproducten ontwerpen is zijn voornaamste bron van inkomsten. Hij leeft samen met zijn vrouw – ook ijsklimmer - zelfvoorzienend in een klein boshuisje. “Ons huis is gemaakt van gerecyclede materialen en we hebben het zo voordelig mogelijk gebouwd. Ook dat werd een sport. Mijn inspiratie deed ik 18 jaar geleden op bij een Sloveens gezin. Zij leefden zelfvoorzienend en bouwden elektrische auto’s. Ik wist meteen: dat wil ik ook. ”

“Wat heb je de afgelopen jaren tijdens het ijsklimmen zien veranderen aan de natuur?”, wil Ellyne weten. Dennis: “Twintig jaar geleden konden we in december al klimmen. Nu moeten we maar hopen dat het in januari kan. Dit jaar zaten we in Zwitserland in een skigebied op 2000 meter hoogte. Het was er 15 graden Celsius, heel bizar.”

‘We hebben zelfs tweedehands zonnepanelen op het dak liggen’

Dat hij aan ijsklimmen doet en daarvoor drie keer per jaar de wereld over vliegt, wordt hem regelmatig verweten. “Ik kan dat niet ontkennen, ik vlieg inderdaad. Daarentegen woon ik vrijwel energieneutraal, rijd ik al twintig jaar in dezelfde bus en bouw ik inmiddels ook zelf een elektrische auto. Ik herbruik wat ik kan. We hebben zelfs tweedehands zonnepanelen op ons dak liggen.”

Ellyne beaamt dat de duurzaamste auto inderdaad een gebruikte auto is. “Je kunt niet alles in een keer perfect en honderd procent duurzaam doen. Het gaat om kleine stapjes, ook die maken impact.

‘Ik wil mijn steentje bijdragen aan de circulaire economie’

Ellyne besloot eerder om haar kennis en ervaring als marketingmanager in te zetten om een duurzaam product in de markt te zetten. Ze startte bloemenbieb Reflower in Amsterdam. Je kunt er een abonnement op kunstbloemen afsluiten en zo iedere maand een nieuwe bos in huis halen. “Ik wilde een steentje bijdragen aan de circulaire economie. Bloemen, ontdekte ze, worden veelal ingevlogen uit bijvoorbeeld Kenia of Ethiopië. Daar levert de bloementeelt waterproblemen op en mag men nog pesticiden gebruiken die in Nederland verboden zijn. “Hier kunnen we met z’n allen echt iets aan doen. Ik moet nog groeien om mijn bedrijf rendabel te krijgen. Nederlanders moeten wennen aan het idee van kunstbloemen kopen of zelfs lenen in plaats van verse bloemen aanschaffen.”

Dennis: “Ik heb niets met bloemen. Ik snap niet dat we het mooiste stuk van een plant afsnijden en dan in een vaas laten sterven. Maar wat jij uitleent is dus blijvend?”

Ellyne: “Ja, blijvende bloemen, echte kunst. Mijn bloemen komen ook uit het buitenland. Wel per boot, niet per vliegtuig en ze gaan dus vele jaren mee.”

‘Juist dat soort kleine dingen tellen mee’

Dennis en Ellyne zijn allebei hoopvol als het gaat om jongere generaties, maar ze benadrukken ook dat oudere generaties de wereld beter door moeten geven. Ellyne: “Heel simpel; we moeten minderen voor de kinderen.”

Dennis: “Alles kan minder, inderdaad. Probeer te stoppen met de wegwerpmaatschappij en dat kan vaak al heel simpel. Een fles zelf vullen in plaats van bronwater kopen geïmporteerd uit Zuid-Frankrijk of Italië. Juist dat soort kleine dingen tellen mee. Ik heb misschien oogkleppen op. Mijn wereld is klein; voor mij is duurzaam leven heel gewoon. Ik wil anderen wel inspireren door het voorbeeld te geven.”

Ellyne ziet om zich heen veel toffe, duurzame initiatieven. “In 2023 startte ik met dertig pionierende bedrijven de Club van Circulaire Ondernemers, om zo samen sterk(er) te staan. Al die bedrijven laten zien dat we ongelooflijk veel dingen in ons leven kunnen aanpassen die geen pijn doen, maar wel bijdragen aan een betere wereld. Ik hou van reizen, maar kies bewust niet voor vliegen. Met mijn twee kinderen ga ik interrailen naar Rome en overnachten in een jeugdherberg. Aan plezier in het leven hoef je op die manier niets in te leveren.”